Z trudem - powoli, acz niebezpiecznie... odradza się nam nasze polityczne życie w kraju. Nie można mieć wątpliwości, że osiągnięcia z 2005 roku są chronione. Nikt już nie próbuje bronić politycznej układanki z 1989 roku. Układanki, która przez 16 lat niepodzielnie określała prawo do polskiego rondla. Układanki, która jednym pozwoliła wygodnie lądować w III RP, innym zabezpieczała prawo do kreowania przyszłości. Jest tak, że choćby obecna polityczna ekipa upadła, to powrotu do spisku elit, już nie ma. Można mieć niespecjalnie optymistyczne nadzieje - ale jednak. Rzecz, w nie wylaniu dziecka z kąpielą.

Ostatnie miesiące, tygodnie a i dni, skutecznie kwestionują, do tej pory wszechmogące; grupy, postaci, związki, fundacje... Stare umiera. Choć próba dyskredytacji „uśmiercenia" nowej fali jest nieskuteczna, to wołałbym dmuchać na zimne. Wszelka, bowiem zmiana na lepsze musi mieć swoje umocowanie w człowieku. Musi, być zakorzeniona w Jego ego. Ma z Niego emanować siłą, energią, która „góry przenosi". Pewnie tak jest. Choć nie zawsze.

Oto przykład swego rodzaju odchodzenia od podstawy, jak napisałem zakorzenienia, przejścia do powierzchowności, która przygotowuje w ludzkim sercu miejsce na obcą penetrację. Mowa o języku i treści życzeń, z okazji świąt religijnych.

Życzenia z okazji świat religijnych. Doskonały materiał do analizy. Od lat przy okazji życzeń prowadzona jest cicha wojna o stosunek do istoty świąt. Osoby religijne - jak mówią wierzące, w swym życzeniowym przekazie mówią o śmierci Jezusa Chrystusa i jego Zmartwychpowstaniu. Mniej religijnie wyrobieni, wolą przekaz, z którego wynika; nowe życie, wiosna, odrodzenie. Pierwsi, jak i drudzy starają się, swymi życzeniami, nie narazić na szwank istoty święta - tak jak owe święto rozumieją. Dzieje się to ze stratą dla, czy też jest nie w pełni wykorzystaną okazją, do ponownej refleksji nad Zbawieniem. Owszem za rok znów będzie można dotrzeć z ową refleksją... Jednak, owy minimalizm jest stratą, której nie można odrobić. Jezus zapewne mógł spowodować tygodniową przerwę w sfingowanym procesie, jaki mu urządzono. Skoro tego nie zrobił, to, dlaczego część z nas jego uczniów, przekładamy swój przekaz nie wprost i nie na temat? Dlaczego brak nam odwagi? Pewnie odpowiemy. Sprawa wiary i jej przekazu, jej prawdy objawionej, to delikatna materia, której nie wolno uronić. Jest tolerancja, demokracja... Fałsz! Tolerancja, demokracja to wykręty do kreowania tzw. poprawności politycznej, która w swej istocie nie służy człowiekowi. Wręcz przeciwnie, robi z człowieka konsumenta - niewolnika.

Tak dla przykładu.

W dobie dobrowolnego zawłaszczania świąt religijnych, wedle nie zawsze teologicznego umocowania, kilka refleksji.