Na początek wyjaśniam, że bliżej mi do rydzyków" niż do michników". Wspaniałe" (17 sierpnia na Skałce) przemówienie Adama Michnika przelało moją szalę goryczy i postanowiłem napisać, jak niżej.

Koncern medialny kojarzony z nazwiskiem Adama Michnika, jak pamiętamy, powstał w zakulisowych okolicznościach. Główny tytuł owego koncernu to Gazeta Wyborcza. Pamiętamy, dla Gazety Wyborczej papieru do syta, reszta po koncesję na papier, w kolejkę i uprzejmie, bo jak nie to .... Należy koniecznie zwrócić przy tym uwagę, na niepełną reprezentację opozycji antykomunistycznej przy Okrągłym Stole. W dalszych latach poczyniono wiele, aby nie uczestniczący w podziale łupów po okrągłostołowych nie mogli domagać się swoich praw na drodze równych szans. Równocześnie, Adam Michnik z zespołem wykonał tytanową pracę, mającą na celu budowanie miejsca i zaplecza, które dziś nazywam "Michnikami" - oczywiście jest to skrót myślowy umiejscawiający treści, które wygłosił Adam Michnik na Skałce. Nie słyszałem bowiem, żeby ktokolwiek (z całej nie małej grupy ludzi wykształconych współpracujących z zapleczem AM) odciął się od obraźliwych słów , jakie tam padły z ust Redaktora. Tak z resztą, jak i od majstersztyków (AM) z lat wcześniejszych, a które zaszufladkowały inaczej myślących na lata. Przypominam. Wojna z powrotem religii do szkół - redaktor GW sam uruchomił wściekłą i głupią wojnę (nie do pomyślenia na zachodzie) z religią w szkołach. Do dziś, są nauczyciele, którzy dostają gęsiej skórki na widok katechety w szkole. Owocem tej głupoty GW jest nieuszanowanie także i innych przedmiotów, przez znaczną część uczniów. A Oszołomy (epitet ogłoszony osobiście przez AM), podobnie jak za stalinowców, Zaplute Karły Reakcji, swoje zrobiły. Znam osobników, którzy ze strachu, przed epitetem - oszołom, zapisali się do UD. Owszem, nie ma ich co żałować, każdy na własną odpowiedzialność buduje sobie przyszłość. Pokazuje to jednak dyktat, siłę, przyzwolenie i konsekwencje.

Konsekwencje, to siła medialno polityczna, która wyalienowała się i żyje w wirtualnej rzeczywistości. Siłą jej przetrwania jest (mówiąc delikatnie) lekceważenie własnego pochodzenia i wyższa konsumpcja. Wygodne życie sztucznie wyhodowanej elity i obrona stanu posiadania trwa. Lata dominacji tychże odkładają się ciężarem i stanowią wezwanie. Na taką rzeczywistość pojawiają się alternatywy, które powodują podziały, co do metod złamania monopolu.

Najpoważniejszą alternatywą jest Ojciec Rydzyk z Radia Maryja. Jego konsekwentne budowanie siły medialnej, jest wezwaniem i nadzieją. Do różnych instytucji powstających w okolicach radia ściąga rzesza postaci, które nie zgadzają się intelektualnym wytworem wojska" AM. Metoda i forma walki z radiem okazuje się nie skuteczna - pamiętamy, koncesje, warunki finansowe, wreszcie atak personalny na dyrektora Radia. Wszelakie ograniczanie Radia nie przynosi skutków zadawalających. Powstaje siła, która gniecie. Życzę jej spełnienia, to jest przedstawienia alternatywy, która będzie mogła wpływać na rynek mediów, tak jak to do tej pory robił koncern kojarzony z AM, a który właśnie traci pozycję.

Cechą wspólną obu obozów są skrajności i to na nich jest osadzona wzajemna walka. To jest okoliczność zaciemniająca. Tak Adam Michnik , jak i Ojciec Rydzyk są osobnikami, których przerosły dzieła, które tworzyli. Potrzeba zmian. Zacietrzewienie i retoryka musi odejść. Owszem one polaryzują i są z tego względu graczom potrzebne, ale nie nam, obywatelom. W obu koncernach musi zaistnieć autentyczne odprężenie, które pozwoli na pełen oddech, dla ludzi tam pracujących i warunki dla pełnej realizacji służby społecznej, do której media są wezwane. Oczywiście Adamowi Michnikowi w jednym środowisku i Ojcu Rydzykowi w innym należy się uszanowanie i podziękowanie za ogrom pracy. Jednak ich przemożny wpływ winien stopniowo ustępować. Musi przyjść nowa jakość.

Witold Kowalczyk

2 września 2004