W lutym 2006 roku, a więc w czasie, o którym z pewnością można powiedzieć, że idzie nowe - kilka myśli i refleksji o lokalnych układankach. Układankach, z którymi trudno będzie zmieniać lokalne realia. Przepraszam, będzie o „elitach".
Głupio mi:
jak widzę urzędniczkę (ka), która okupuje kierownicze, niekoniecznie przydatne stanowisko w gminie lub jej fałdach, np. w miejskim ośrodku kultury, i dziwnym trafem nie przeszkadza w tym wymiana samorządowych ekip. Mało - przysłowiowa urzędniczka, na czas kampanii wyborczej, okazuje się być szefem stowarzyszenia, forum, czego tam jeszcze, co może dać obronę pensji w kolejnym rozdaniu. Komu - dobrze i personalnie to widać z telewizyjnych sprawozdań, z przemądrych narad. Obecność na tych spektaklach szefów np. państwowych instytucji sugerować może poza merytoryczne konszachty,
jak widzę osobnika, który zawsze jest na fali; raz wysoki z niego urzędnik samorządowy - belfer, raz biznesmen, między rozjazdami samorządowiec, w kampanii wyborczej obowiązkowo kandydat, polityk...
jak patrzę na - „biznesmenów" z układu post ubeckiego, którzy przez lata realizują prywatny folwark, przy użyciu gminnych urzędników i ani myślą wyrównać swoje rachunki z lokalną społecznością,
jak patrzę na rejonowe prokuratury i sądy, które przez lata nie rozstrzygają, a lokalne media nie ujawniają opinii publicznej drobnych przestępstw lokalnych, rzeczpospolitych kolesi, to wątpię, że zajmą się poważnymi przestępstwami. Ktoś to jednak zrobić musi,
i ręce opadają, jak organy RM pełnią funkcje maszynek do naprawiania nietrafionych interesów prywatnej firmy z pominięciem jakiejkolwiek weryfikacji sprawy,
jak kupuje lokalny tygodnik, a w nim kolejny tekst sponsorowany, wyliczający ilość i jakość złej piotrkowskiej kondycji i ani słowa o milionach, które ominęły miejski budżet na przestrzeni III RP na skutek przemyślanej gry w interesy na mieście.
Myślę sobie.
Opróżniacze rondla - bo to dzięki tej uprzywilejowanej części lokalnych „elit" jest możliwe realizowanie się „interesów", o których wyżej, są wezwaniem współczesnego sumienia. Czasem mam wrażenie, że lokalne, niezdrowe układy biznesowe, medialne i towarzyskie są nie reformowalne.
Nie mam wrażenia, raczej dowody na rzeczpospolitą kolesi, której interesy realizują bez przerwy, kolejne formalnie podzielone politycznie, Samorządy. Więcej, mam wrażenie, że np. radni z Piotrkowa Trybunalskiego boją się nawet pomyśleć o ukróceniu ekspansji kilku gości. Co dopiero podjąć zadanie? Są obszary tak zapętlone, że każdy kolejny ruch pogarsza pozycję uzależnionych...
Jak wyjść z tej matni?... Co zrobić, żeby na dole urzędnik był urzędnikiem, działacz działaczem, polityk politykiem, biznesmen biznesmenem? Pewnie trzeba towarzystwo przewietrzyć, - kto to ma zrobić! Szczególnie, kiedy gazetowy głos rozsądku to głos sponsorowany. Zatem tyle w nim troski ile kapitału do pozyskania. Bo niby, dlaczego pracownicy – dziennikarze gazety są wyręczani z pracy, której celem jest informowanie czytelnika o lokalnych sprawach czy porządkach a sponsorowcy TT to specjaliści od bocznych wejść do Rady Miejskiej. Skan
Ile jest osób w okolicach administracji, biznesu, polityki, które bezinteresownie służą sprawie publicznej - nie prywatnej. Takich, dla których lokalna wspólnota to wartość warta poświęcenia, bezinteresowności i codziennej służby na miarę możliwości i miejsca. Mam wrażenie, że ciągle za mało.
Tych zaś, którzy próbują na tej biedzie budować image jest sporo - za dużo jak na możliwości skonsumowania, jednych - przez miejski budżet, innych - przez legalne odpisy w firmach.
