Ocalić nadzieje na IV RP...

Rok 2005 był rokiem pobudzenia polskich nadziei. Nadziei, która tak jak w sierpniu 80' znalazła swe zaplecze w różnych kręgach społecznych, zawodowych, politycznych, naukowych... Kampania wyborcza i tryumfalny powrót do władzy sił zdradzonych w 1989 roku dały nowy, świeży impuls. Można było poczuć nadzieje Sierpnia 80'. Nadzieje potęgował fakt, że elity polityczne głosząc hasło i program IV RP, gwarantowały sukces. W oczywisty sposób jasne było, że tym razem nie będzie "Nocnej Zmiany". Choć państwo nasze boryka się ze skutkami zdrady elit - III RP, to możemy być spokojni. Prezydent RP w swej kancelarii nie zatrudnia byłych oficerów SB.

Zagrożenie, jakie dziś zagląda nam w oczy ulokowane jest na prowincji. Prezydent, premier, marszałkowie nie zrobią za nas porządku w samorządzie.

W samorządzie, dobrze to widać w Piotrkowie Trybunalskim zatrzymał się czas. Z kadencji na kadencję samorząd staje się okazją do jeszcze większego umocnienia się sił układu biznesowego, zbudowanego w latach 80 i 90 na tzw. postkomuniźmie. Zjawisko to opisała Pani profesor Jadwiga Staniszkis w tekście „Pokolenie 84”, w którym wykazała ekspansję młodych komunistów w latach przełomu. TUTAJ Piotrkowianie aż nadto doświadczyli owej inwazji. Są osoby i środowiska polityczne w naszym mieście, które znają problem i ludzi. Posiadają dowody i wiedzą jak podjąć długofalową pracę na rzecz przywrócenia równowagi w lokalnym biznesie. Jak zapukać do żerujących na gminnym majątku. Mają do dyspozycji państwową instytucję do wykorzystania - CBA. Ludzi tych nie ma jednak w piotrkowskim samorządzie, nie ma ich w gminnych urzędach, a powinni być zagospodarowani. Oni stanowią zapłon dla IV RP w małej ojczyźnie.

Co należy zrobić, aby nadzieje nowego czasu rozbudziły się i na prowincji – w Piotrkowie Trybunalskim. Należy podjąć nowoczesne narzędzia komunikacji, gwarantujące pełną jawność życia publicznego, politycznego i gospodarczego miasta. Nauczyć się szanować konkurentów, nie szufladkować... roznosić plotek... Nie zamykać się we własnym gronie. Takie zamknięcie zawsze podlega nieuchronnej pauperyzacji, społecznej, intelektualnej... do alienacji.

Jak to zrobić.